เรือโยกเยก ของเล่นโบราณจากกาบมะพร้าว

ประมาณครึ่งทางของการปั่นใน “โครงการปั่นจักรยานสืบสานพระราชปณิธาน Bike for Earth : เทิดไท้องค์ราชันย์”  (28 ก.ค.-12 ส.ค.67) วันนั้นคณะครู-นักเรียน และเครือข่ายกสิกรรมธรรมชาติ ภาคตะวันตก มารวมตัวกันที่โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 47 จ.เพชรบุรี เพื่อต้อนรับอาๆ นักปั่น ด้วยกิจกรรมมากมาย ตั้งแต่การเปิดตลาดขนาดย่อมๆ ที่เต็มไปด้วยอาหารฝีมือนักเรียน ผลิตภัณฑ์ชุมชนของเครือข่าย จุดนวดผ่อนคลาย ไปจนถึงการแสดงบนเวที 

แต่เพราะไม่ได้เป็นนักปั่นในขบวน จึงมาถึงก่อนและมีเวลาชิม ช้อป ชมไปทั่ว กระทั่งมาสะดุดตากับเรือลำเล็กๆ ที่ทำด้วยกาบมะพร้าว ของเล่นจากวัสดุธรรมชาติที่ดูน่ารักน่าเล่น และไม่เคยเห็นมาก่อน

“อันนี้เขาเรียกเรือโยกเยก เด็กๆ ชอบมากเวลาที่ลากไปในน้ำ เพราะเค้าไม่อยู่นิ่ง เรือจะโยกไปโยกมาตลอดเวลาตามแรงกระเพื่อมของน้ำ หรือถ้าเราไม่ลาก แต่เอาคันเบ็ดไปปักไว้ เค้าก็จะโยกตลอดเวลา เด็กๆ ก็จะชอบ”

วีรพงศ์ ทองสดใส คกช.รุ่น 50 เจ้าของชิ้นงานที่กำลังนั่งทำอยู่ แนะนำให้รู้จักกับของเล่นพื้นบ้านที่มีชื่อเรียกว่า “เรือโยกเยก”  

“สมัยเด็กๆ ผมทำเล่นเอง ผมอยู่สมุทรสงคราม บ้านผมอยู่ริมน้ำก็เอามะพร้าวที่สวนนี่แหละมาทำเล่น ปู่ผมเป็นคนทำให้เล่น พอเด็กๆ แถวบ้านอยากเล่น ผมทำเป็น ผมก็ทำให้เล่น โดยเฉพาะช่วงหน้าฝนทางเขื่อนปล่อยน้ำมา น้ำจะแรง เรือก็จะโยกเยกมาก หรือถ้าผูกเป็นพวงก็ยิ่งโยกเยกกันเป็นกลุ่มใหญ่ ก็จะยิ่งสนุก”

แค่ฟังยังสนุก นึกในใจทำไมเราไม่เคยได้เล่น ฮ่าฮ่า..อย่าว่าแต่ย้อนวัยไปเล่นเลย แม้แต่เห็น..ก็ยังไม่เคย เพิ่งได้มาเห็นของเล่นนี้ ที่นี่แหละ

“ทุกวันนี้ไม่มีใครทำ แต่ผมยังทำให้เด็กแถวบ้านเล่น เพราะอยากให้เด็กรู้ว่า มันมีของเล่นที่ทำเองได้จากของที่เรามีอยู่แถวบ้าน อย่างเรือโยกเยก ม้าก้านกล้วย ใบมะพร้าวสานเป็นปลาเป็นงู หรือลูกมะพร้าวแห้งที่หล่นลงมาก็เอามาทำเป็นตัวต่อเป็นหนอนเล่นได้”

ฟังมาถึงตรงนี้ รู้สึกขอบคุณและอยากชื่นชมพี่วีรพงศ์มากที่ยังคงทำของเล่นแบบนี้อยู่ แม้เด็กอาจจะไม่ค่อยได้เล่นเหมือนสมัยก่อน แต่อย่างน้อยก็ได้เห็นได้รู้จักกับของเล่นบ้านๆ ของเล่นแบบโบราณที่กาลครั้งหนึ่ง..คนรุ่นหนึ่งเขาเล่นกัน

เรื่องและภาพ : น้องคาร์พูห์