ไดอารี่ ดีต่อใจดีต่อโรค ๒๕๖๗๐๙๑๕

รวมกลุ่มเมื่อใด มีของแปลกใหม่เสมอ ของฝากก่อนเดินทางกลับจากคุณน้องพรรษา

ถอดทีละชิ้น: เชือกกล้วย เดี๋ยวนั่นแต่ไม่หนุบหนับ ไม่บางแต่เบา ใช้กี่ครั้งก็ได้จนกว่าจะเปื่อย เปื่อยแล้วเป็นปุ๋ยต่อไป วัสดุที่น่ายกย่องอันดับต้น ๆ

กระดาษสีน้ำตาล ... คลาสสิคอยู่ในตัว

ขนมกุ๊บกิ๊บกุ๊บกั๊บ อลัว น้อย ๆ ที่แตกต่าง

ช้อนไม้หักเป๊าะ ก็ยังอยู่ตอนนี้ และอยู่ต่อไป

เสิร์ฟร่วมกับชา กากกาแฟของคุณไข่พึ่งตน#๑๐ ก็เข้าทีมกันได้ดี