การได้สัมผัสธรรมชาติ ต้นไม้ ดอกไม้ เป็นอะไรที่ฮีลใจได้มากมาย ไม่ว่าผมจะไปกี่รอบ กี่ครั้ง กี่สัปดาห์ ก็ไม่เคยเบื่อเลย เพราะความเป็นธรรมชาติของต้นไม้ ดอกไม้ ไปกี่ครั้งก็ไม่เหมือนเดิม เราได้เห็นการเจริญเติบโตของเขา การได้ผลิใบใหม่ การล่วงโรยของใบไม้ การผลัดเปลี่ยนสี .. ไปตามฤดูกาล สิ่งนี้ที่ฮีลใจ หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจากการงานแต่ละวัน การได้มาเดินชมต้นไม้ ดอกไม้ ใบหญ้า ทุกๆ อาทิตย์เป็นอะไรที่ทำให้ใจเรากลับมาแข็งแรงขึ้นอีกครั้ง..

ผม "อาท" หนุ่มคนในเมือง ที่เสาะแสวงหาธรรมชาติ ต้นไม้ ดอกไม้ ใบหญ้า


แม้บางครั้งต้นไม้ที่เราเห็นอยู่ทุกอาทิตย์ ติดตามการเจ็บป่วยของเขาอยู่ตลอดทุกสัปดาห์ โดยมีเจ้าหน้าที่ในสวนคอยดูแล.. จนวันนึงอาทได้มีโอกาสกลับไปที่สวนอีกครั้ง หลังจากไม่ได้ไปพักนึง สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ ต้นไม้ที่เราเฝ้าติดตามการเจ็บป่วย วันนี้เขาไม่อยู่แล้วเหลือไว้เพียงพื้นที่ว่างเปล่า..จากภาพข้างบน
แต่ชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินไป ต้นไม้รุ่นใหม่ๆ ยังคงให้ความสดชื่น ให้ความร่มเย็น ให้ออกซิเจน กันต่อไป เรา(อาท) ในฐานะคนเมือง คงต้องช่วยกันดูแล ปกป้อง รักษา ต้นไม้ ให้ได้มากที่สุด


การได้ลูบ ได้สัมผัสต้นไม้ ใบไม้ เป็นอะไรที่รู้สึกดีมากๆ ผิวสัมผัสของใบไม้แต่ละชนิด ขนาด และรูปทรง มันช่างเป็นงานศิลปทางธรรมชาติโดยแท้ ถึงอาทเองไม่ค่อยได้มีโอกาสไปป่าจริงๆ สักเท่าไร แต่การได้มาสวนสาธารณะ ที่ห้อมล้อมไปด้วยต้นไม้ ดอกไม้ ใบหญ้า มันเป็นอะไรที่ฮีลใจได้ระดับนึง


จากสวนสาธรณะ อาท จะลองจัดระเบียงคอนโดตัวเองให้มีต้นไม้ ดอกไม้ ใบหญ้า ไว้ฮีลใจยามว่างๆ ตอนไม่ได้ไปสวน

อาจจะปลูกผัก ผสมกับไม้พรรณอื่น เป็นมุมฮีลใจหลังเลิกงาน ส่วนผักก็สามารถนำมารับประทานได้ เป็นการพึ่งตนเองส่วนนึงลดค่าใช้จ่ายซื้อผัก
ไว้ระเบียงผัก ระเบียงต้นไม้ คืบหน้ายังไงผมจะลงเล่าเรื่องราวให้ฟังกันต่อครับ .. สวัสดีครับ..
