ปรัชญาของโรงเรียนมัธยมที่ผมเคยเรียน ยังคงดังอยู่ในหัวผมเสมอ กับ 3 วัน ที่ศูนย์การเรียนรู้ศาสตร์พอเพียงวิถีชาติพันธ์ุ 7 กระบุง ณ ดอยม่อนฮัก
“คนเมือง เยือนม่อนฮัก อาหารจากป่า”
ดักแด้น้อย คอยศึกษา
เผยแพร่ 03 กรกฎาคม 2567“ประสบการณ์ ก่อให้เกิดความรู้ และความจริง”
ก่อนอื่นขอเรียกแทนตัวเองว่า “อาท” เป็นคนคนนึงที่ชอบความเป็นธรรมชาติ และวิถีชุมชน การได้เข้าไปสัมผัสการใช้ชีวิต และการรับประทานอาหารตามแบบพื้นเมืองในสถานที่ต่างๆ ตามโอกาสจะเอื้ออำนวย และนี้ก็เป็นอีกหนึ่งบทเรียนรู้ที่อาทได้มาอยู่ศูนย์การเรียนรู้ศาสตร์พอเพียงวิถีชาติพันธ์ุ 7 กระบุง กับ ดร.ตฤณธวัช ธุระวร หรือ ดร.ชิ ผู้ก่อตั้งศูนย์เรียนรู้ศาสตร์พอเพียง 7 กระบุงโมเดล
สัมผัสแรกที่ได้เข้ามา ได้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของพื้นป่า มีต้นไม้หลากหลายผสมกันไปภายในพื้นที่ศูนย์การเรียนรู้ฯ โดยทาง ดร.ชิ ได้พาชมพื้นที่โดยรอบ ซึ่งล้วนแล้วส่วนใหญ่สามารถนำมารับประทานได้ ขึ้นอยู่กับว่าเรารู้จักพืชสมุนไพร และนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้มากน้อยแค่ไหน ดร.ชิ ยังพาไปเก็บพืชเก็บใบไม้เพื่อนำมาทำอาหารในแต่ละมืออีกด้วย อยู่นี้ 3 วันรับประทานอาหารป่า เกือบทุกมื้อ อาทได้ประสบการณ์อะไรใหม่ๆ ไปอีกแบบ ยอมรับว่าอาทเองไม่มีประสบการณ์ด้านนี้เลย จนได้มาสัมผัสด้วยตนเอง เมื่ออาทได้ชิมใบไม้ที่เก็บมาจากในป่า ในสวนแล้ว รสชาด ไม่ได้ต่างไปจากพืชผักที่เราๆ รับประทานกันเลย ทานง่าย และดีต่อสุขภาพอีกด้วย
การได้เก็บพืชที่เป็นอาหารภายในป่า ในสวน ก็เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ ที่อาทเองก็ยังคงต้องเรียนรู้อีกมาก เพราะความคล้ายกันของใบไม้ อาทเองจึงจำเป็นต้องเด็ดใบไม้จากต้นนึงไปเทียบกับใบไม้อีกต้นนึง เป็นความฮาของตัวเองและสร้างเสียงหัวเราะไปพร้อมๆ กัน ซึ่งมันดีต่อสุขภาพแล้ว ยังดีต่อสุขภาพใจกับคนที่ไปด้วยกัน
และวันสุดท้ายก็มาถึง วันที่ต้องเดินทางกลับเข้าสู่โหมดการทำงานของคนเมือง การได้เข้ามาสัมผัสธรรมชาติแบบจริงๆ จังๆ และได้กินอาหารจากในป่า ในสวน 3 วันนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่สุดยอมมากจริงๆ โลกนี้ยังมีอีกมากมายที่ยังคงต้องเรียนรู้ และศึกษาให้เราสามารถปรับตัวในการดำรงชีวิตอยู่ต่อไป การได้พึงพาตนเอง ปลูกพืช ปลูกต้นไม้ไว้รับประทาน เป็นการลดค่าใช้จ่ายได้มาก ถ้าแต่ละครอบครัวมีพื้นที่สำหรับเพาะปลูก ขอขอบคุณ ดร.ชิ ที่ให้ความรู้ ขอบคุณธรรมชาติ ที่ให้อาหาร ขอบคุณเสียงนก เสียงไก่ คอยเป็นดนตรียามเช้า ขอบคุณแสงแดด ที่ให้ความอบอุ่น ขอบคุณลมหนาว ที่ทำให้เราผ่อนคลาย
แล้วพบกันใหม่ ม่อนฮัก….