การเดินทางของลูกชาวนาไทอีสาน ตอนที่ 4 อาหารอิตาเลี่ยนที่อิตาลี มันเลี่ยนอีหลีจ้า

ตอนที่ 4

อาหารอิตาเลี่ยนที่อิตาลี มันเลี่ยนอีหลีจ้า

เรื่องกิน เรื่องนอน เรื่องใหญ่ แต่...กินไม่ได้ นอนผิดเวลา ใหญ่กว่า

          ชีวิตวันแรกที่ต่างประเทศ มึน งง ง่วง หิว 

          ผู้คน เวลา สถานที่ที่แตกต่าง ทำให้ต้องปรับตัว

          อาหารมื้อแรกเป็นอาหารจีน รสชาติคล้ายบ้านเรา แซ่บอยู่เด้หล่ะ (ก็อร่อยอยู่น๊า) 

          มื้อเที่ยง มื้อเย็นส่วนใหญ่จะกินที่ร้านอาหารข้างนอก ขอเมนูที่เป็นผักๆ แต่...เฮ้อๆ สลัดของเขาเป็นผักราดด้วยน้ำมันมะกอก มีชีสด้วย เขี่ยออกแต่พองามแล้วกัน

          เมนูไก่ ปลา เนื้อ ล้วนแล้วแต่เป็นอาหารฟรีซแข็ง รสชาติแตกต่างจากที่บ้านเรามาก

          อาหารหรูแต่ละรสชาติจะจัดคู่กับไวน์  4 เมนูคู่กับไวน์ 4 อย่าง มึนเลยจ้า ทั้งมึนจากไวน์และการจัดโต๊ะที่จะวางจานช้อนตามเมนูอาหารที่จะขึ้นโต๊ะ (บ้านเราช้อน 1 จาน 1 กินได้ทั้งวง)

การกินอาหารจึงเป็นห้องเรียนใหม่ให้ได้เรียนรู้วิธีการจิบไวน์และการใช้อุปกรณ์การกินบนโต๊ะ

          หลายท่านถามด้วยความเป็นห่วงว่า “กินได้ไหม”   

          ^-^ ได้ค่ะ แค่ไม่นัว^_^ (คึดฮอดลวกผักกับแจ่วเด้อ)

          ผ่านมาได้หลายวันจนถึงวันที่รู้สึกอยากขออะไรร้อนๆ ซดแซ่บๆ และแล้วก็มีเทวดาผู้ใจดีแอบเอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปต้มยำกุ้งไปด้วย แบ่งกับกำนันวิทยาคนละถ้วย โอ้...ขอบคุณหลายๆๆ “ไคแน้”  (ค่อยยังชั่ว) เติมไข่ไก่ต้มลงไป จบมื้อเช้าของ Day 5 ไปอีกมื้อกับการกินอยู่ในต่างแดน

          แอบมีความหวังว่า วันนี้กำหนดการในงานจะมีอาหารไทย ผัดไทย ส้มตำ ผลไม้ หมูปิ้งและข้าวเหนียวที่เตรียมไปร่วมงาน แต่พอถึงเวลาจริง ไม่...แม้แต่จะได้เห็นสิ่งเหล่านั้นเลย แล้วคิดว่า...จะได้กินอีกหรือ?

          วนกลับมาหาอาหารจีนร้านเดิมอีกครั้ง มีเมนูส้มตำ มียำมะม่วง น่าจะชดเชยได้ สั่งส้มตำปุ๊บ...ไม่มีจ้า แต่มียำมะม่วง  OK สั่งยำมะม่วง สิ่งที่ได้คือมะม่วงสุกโรยด้วยอะไรสักอย่างและเติมความเปรี้ยวด้วยน้ำเลมอน (ยำแบบจีนหรืออิตาลีน้อ?) งั้นสั่งเมนูเผ็ดๆ ดีกว่า เลยกินสเต็กจากเนื้อที่ฟรีซไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

          เกิดคำถามในใจ อาหารมันฟรีซนาน เค็ม หวาน แป้ง (นึกถึงโค้ชจอยทันที) อัตราการป่วยเขาเป็นจะยังไง มีปัญหาด้านสุขภาพต้องควบคุมอาหารหรือต้องกินยามากมายเหมือนคนไทยรึป่าวน้อ? พี่โอ๋-ล่ามผู้ใจดี หยิบโทรศัพท์ค้นหาทันที

          สรุปอัตราการตายของคนยุโรป มากสุดคือโควิด เพราะวัฒนธรรมการทักทายชนแก้มหรือลมหายใจใกล้กัน รองลงมาคือโรคหลอดเลือด (ไขมันอุดตันชัวร์) และโรคมะเร็งปอด (ก็น่าอยู่นะ เพราะก้นบุหรี่มีให้เห็นเกลื่อนถนนเลย ทั้งผู้หญิงผู้ชายพ่นควันกันทุกมุมตึก)

          เมนูอาหารไทยที่ร้านอาหารไทย ส้มตำ ไก่ย่าง ข้าวเหนียว ผัดไทยกุ้ง ลาบหมู ผัดกะเพราไก่ ทอดมันกุ้ง ต้มยำปลา  อร่อยในแบบของอิตาลี แต่รสชาติไม่ถึงเท่าที่บ้านเรา เพราะวัตถุดิบไม่สดและผักบางอย่างไม่มี (คิดอีกแล้วว่าน่าจะทำสมุนไพรแห้ง แปรรูป ทำผงสมุนไพรปรุงอาหาร ส่งให้ร้านอาหารไทยที่อยู่ต่างแดน น่าจะดีต่อใจกับคนไทยที่คิดถึงบ้าน) 

         และเมนูส่งท้ายก่อนกลับบ้าน โดยท่านเอกอัครราชทูตประเทศไทยประจำอิตาลีเลี้ยงส่งด้วยเมนูต้มยำทะเล น้ำพริกกะปิ ผักต้ม ผักทอด ขนมจีนแกงเขียวหวาน มื้อนี้ถูกปากถูกใจทั้งทีม

         จากเรื่องกินมาถึงเรื่องนอน

         เวลาที่ห่างกับเมืองไทย 5 ชั่วโมง ไม่เป็นปัญหากับการหลับ เพราะเป็นคนนอนง่ายหลับยาว ถ้าเทียบกับบ้านเราเวลานอนพอๆ กัน แต่การเดินทางไปในสถานที่ต่างๆ ทำให้อ่อนล้า เมื่อย ล้มตัวนอนก็หลับสนิท แต่เมื่อกลับเมืองไทยต้องปรับตัวนิดหน่อย มีอาการสับสนในร่างกายมึนๆ งงๆ เบลอๆ อยู่เหมือนกัน

เขียน Write

นามูน

ภาพ Photography

ทีมสื่อคณะเดินทาง