แฟชั่นสบายสไตล์แบ่งปัน

 🌿สมัยก่อนไม่เคยใส่กางเกงเล พอใส่จะรู้สึกแปลกๆ ใส่แล้วเตี้ย(คิดไปเองน่ะ จริงๆ ก็ไม่ได้สูงมากนัก) มาตอนนี้มันปกติมาก เพราะใครๆก็ใส่กัน ได้มาจากปากน้ำประแสร์ เป๋ามีซิป ชอบมาก… 🌴เสื้อพึ่งคนฯ สีน้ำเงิน เป็นเสื้อตัวเด็ด ที่ใครได้เฮ็ดงานเป็นอาสาพรรณาฯ จะได้มาแบบภาคภูมิใจ 555 (อย่าคิดไรมาก ขึ้นกับโอกาสและเวลาของแต่ละคนค่ะ …สะดวกก็มาช่วยกันค่ะ) …🌺เสื้อถอดจากใจน้องจอย น้องสาวชาวลาหู่ บาเกียว ปางมะหัน เชียงราย  ใส่โอกาสไหนก็เหมาะ น้องฝากให้พี่ป๊อกกี้ไปใส่อวดคนกอทอมอ นะจ้ะ… 💕ย่ามสะพายจากพี่น้องพะกอยวา หมู่บ้านกาม่าผาโด้ ช่างจุเหลือเกิน ข้างในมีเป๋าตังค์ ไอแป่ด ไอโปน กล่องแว่น กระบอกน้ำ ทิชชู ลูกอม ยาดม ยาหม่องพร้อม … 😊ผ้าโพกหัวที่ปลดมาเช็ดเหงื่อหรือกันหัวร้อน แว่นตา นาฬิกา เหล่านี้พกติดตัว ใช้ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหนมาหลายสิบปี เรียกว่าตอนนี้หาค่ามิได้แล้ว

🤟💕🌺เล่ามาทั้งหมดนี้ อยากจะบอกว่า พอเรามาอยู่สังคมพึ่งตน ที่มีความพอ คอยช่วยเหลือกัน แบ่งปันยังผู้อื่น มันหล่อหลอมให้เป็นเช่นนั้นจริงๆ ทฤษฎีเขาว่า หากเราเข้าไปในหมู่เพื่อน 5 คน เราจะกลายเป็นมนุษย์คนที่ 6 ในกลุ่มนั้นทันที …แต่ที่นี่ยิ่งกว่า เพราะเรามีชาวพึ่งตนเป็นร้อยเป็นพันที่เป็นต้นแบบ ที่จะพากันช่วยสังคมและโลกได้อย่างยั่งยืน