พาดอกไม้ที่ได้พบเจอระหว่างอารยทริปภาคเหนือมาฝากค่ะ ของจริงกระจุ๊งกระจิ๊งกว่านี้มากกกกก โดยเฉพาะดอกเดซี่ป่าสีขาวดอกเล็กตะมุตะมิ เลยอดไม่ได้ที่จะขอแวะชื่นชมน้องก่อน
สำหรับเราแล้วเป้าหมายมีไว้พุ่งชนก็จริง แต่เราก็ไม่เคยหลงลืมที่จะมองหาความสุขระหว่างทางที่เต็มไปด้วยเรื่องราว ผู้คน สิ่งละอันพันละน้อยที่เราได้ประสบพบเจอ ความสุขเหล่านี้คือแรงผลักที่จะนำเราเดินไปสู่เป้าหมายอย่างมีพลัง และเมื่อมองกลับไปคราใด ก็อดที่จะยิ้มให้มันไม่ได้เสมอ
ไม่เหมือนบางคน มุ่งแต่จะพิชิตเป้าหมายจนหลงลืมความสุขระหว่างทาง หลงลืมผู้คนรอบข้าง ลืมสิ่งต่างๆ ที่เคยทำ น้ำใจ ความเอื้อเฟื้อ ความชุบชูใจระหว่างทางพลางหล่นหาย เราไม่รู้ว่าผู้คนเหล่านี้จะมีความสุขที่แท้จริงได้หรือ เมื่อเขาเดินถึงเป้าหมาย เพราะเขาอาจเพิ่งรู้ตัวว่าเขาได้สูญเสียหลายสิ่งหลายอย่างที่สำคัญระหว่างทางไปแล้วก็ได้
สำหรับเราแล้วระหว่างทางสำคัญไม่แพ้เป้าหมาย
บันทึกคนเดินทาง
27 ต.ค. 2566